Hyperinflatie in Turkije: wijnprijzen stijgen met 15% in één dag, kip en kaas worden 10% duurder

Maakt de ineenstorting van de lira in recordtempo deel uit van het geheime grootse plan van de Turkse president Recep Erdogan om hyperinflatie in Turkije te ontketenen? Met als uiteindelijke bedoeling om de in lira luidende schuld van het land weg te vegen? Het ziet er naar uit dat de lira zal blijven instorten totdat ofwel Erdogan weg is of hij zijn unieke krankzinnige merk van economische orthodoxie, bekend als Erdoganomics, laat varen.

Iemand heeft Erdogan wijsgemaakt dat lagere rentevoeten lagere inflatie oplevert, terwijl de economische handboeken uiteraard een heel ander verhaal vertellen. Algemeen is aanvaard dat inflatie moet bestreden worden met hogere en niet met lagere rentevoeten. Erdogan is dus een heel andere mening toegedaan en daar dreigt de Turkse bevolking het slachtoffer van te worden in de vorm van hogere prijzen voor alles en nog wat.

Wijn is op één dag tot 15% duurder geworden, kip is plots met 10% in prijs gestegen en ga zo maar door. De Turken hebben in een paar weken tijd met lede ogen vaststellen hoe de inhoud van hun winkelwagentjes hebben geleden onder de prijsstijgingen. Ze hebben het gevoel dat ze twee keer de prijs betalen en de helft krijgen van wat ze vroeger kochten. Ze willen terug naar hoe het was en als het even kan zonder Erdogan aan het stuur van het land. Volgens die Erdogan zal over een paar maanden de positieve impact van zijn beleid worden gevoeld, maar er staat voor de Turken hoe dan ook een zeer zware winter te wachten.

Turken verdienen hun loon misschien niet in vreemde valuta’s, maar hun eigen valuta smelt weg als ijs op een zomerse dag en de prijzen stijgen met de week of zelfs liever met de dag. De prijzen waren tijdens de pandemie al gestegen,in de afgelopen 18 maanden werd alles duurder, maar er was geen enkel leeg schap. In vergelijking met de westerse wereld waren de Turken er trots op dat ze niet hoefden te vechten voor toiletpapier of maskers. Maar de recente prijsstijgingen zijn er duidelijk te veel aan, zelfs de meest optimistische Turken dreigen er de moed bij te verliezen.