Inflatoire druk zou de ECB tot actie kunnen dwingen

\"\"Ondanks de flauwe ECB-renteverklaring en persconferentie van vorige week donderdag lijken de bestuurders van de ECB eindelijk te zijn wakker geschud. De BoE en de Fed hebben al actie ondernomen door de rente te verhogen of de QE te verlagen, maar de belangrijkste centrale bank die achterop liep was de ECB. Bestuurder François Villeroy van de ECB verklaarde vorige week opnieuw dat \”we waarschijnlijk dicht bij de inflatiepiek in de eurozone zijn\”.

Dit is uiteraard moeilijk vast te stellen, maar de laatste Markit PMI-rapporten hebben bevestigd dat de kostendruk de afgelopen maand wat is afgenomen. De sleutel in het inflatieverhaal zou de omicron COVID-19 variant kunnen zijn, aangezien deze het vasteland van Europa stevig heeft getroffen. De belangrijkste producerende landen over de hele wereld (namelijk India en China) hebben niet dezelfde snelle stijgingen gemeld als bijvoorbeeld in het VK.

Het wakker worden verloopt langzaam bij de ECB. Bestuurder Olli Rehn van de centrale bank probeerde de bittere pil wat te verzachten door te stellen  dat de inflatieprognoses onderhevig zijn aan zeer grote onzekerheid. De inflatie in 2022 zal waarschijnlijk hoger zijn dan verwacht. Betekent dit dat het verhaal over een inflatie van voorbijgaande aard nu voorbij is?. De ECB heeft wekenlang aan dit verhaal vastgehouden, maar lijkt nu toch beginnen te plooien.

De centrale bank brengt namelijk wijzigingen aan in haar QE politiek. Dit kan een aantal dingen betekenen voor goud. Als de centrale banken wereldwijd de rentetarieven beginnen te verhogen om de inflatie te bestrijden, zou dit opnieuw geld op zoek naar rendement kunnen aantrekken. Het probleem met goud is dat het een niet-renderend actief is en dat bijvoorbeeld staatsobligaties zowel vermogenswinsten als rendementen kunnen opleveren.

Tenminste wanneer vastrentende waarden inderdaad weer iets opbrengen. Een ander scenario is dat de inflatie in reële termen nog steeds te hoog is en goud een betere belegging wordt als inflatiehedge dan obligaties. Centrale banken lopen meestal achter op de curve en als de inflatie boven de 3% blijft, is het moeilijk om de centrale banken de rentetarieven boven die grens te zien opdrijven. Want dat zou de economie een kopje kleiner maken.

Als volgend jaar de inflatie en de rentevoeten naar elkaar toegroeien, krijgen we belangrijke aanwijzingen over de prestaties van de edelmetaalmarkten. Op dat moment luidt het uur van de waarheid voor het goud. Wanneer de centrale banken het niet wagen om hun basisrentes voldoende snel op te trekken om de inflatie te snel af te zijn, kan het uur van het goud eindelijk aanbreken.