President Biden probeert schuld voor de inflatie in de schoenen van Rusland te schuiven

De inflatielocomotief dendert nog steeds in razend tempo verder over het spoor. Iedereen verwachtte een hoog consumentenprijsindexcijfer voor maart. De consensusschatting lag op een stijging van 8,4% jaar-op-jaar van de CPI. Het werkelijke aantal kwam daar net boven uit met 8,5%. Het was de hoogste CPI-stand sinds december 1981.

Maand-op-maand stegen de prijzen tussen februari en maart met 1,2%. Stijgende olieprijzen in de nasleep van de Russische invasie van Oekraïne dreven dat percentage nog verder op. Maar vergeet niet dat de CPI van februari met 0,0,8% maand-op-maand was gestegen en dat was vóór de invasie.

Door de volatielere voedsel- en energieprijzen te elimineren, steeg de kern-CPI met ‘slechts’ 6,5% op jaarbasis. De maand-op-maand sprong van 0,3% in de kern-CPI was lager dan de verwachting van 0,5%, waardoor sommige analisten concludeerden dat we ons op \”piekinflatie\” zouden kunnen bevinden. Maar een stijging van 0,3% van de kern-CPI is nog steeds een groot percentage. Op jaarbasis zou dat neerkomen op een stijging van 3,6% voor het jaar. En afgelopen zomer zagen we de kern-CPI dalen tot 0,3%. Destijds beweerden de experts dat het een teken was dat de tijdelijke inflatie afkoelde.

Dat was het natuurlijk niet.

En hoe slecht de cijfers ook zijn, de onderliggende realiteit is eigenlijk nog veel erger dan dat. Deze CPI gebruikt een overheidsformule die de werkelijke prijsstijging onderschat. Op basis van de CPI-formule die in de jaren zeventig werd gebruikt, nadert de CPI 17% – een historisch hoog aantal. Nadat Rusland Oekraïne was binnengevallen, voorspelde Peter Schiff dat Rusland de nieuwe \”excuusvariant\” zou worden voor stijgende prijzen. En ja hoor, in een poging om vooruit te lopen op wat iedereen wist dat slecht nieuws zou zijn, begon de regering Biden Rusland de schuld te geven van de grote CPI voordat de gegevens zelfs maar naar buiten kwamen. Perssecretaris Jen Psaki van het Witte Huis zei: \”We verwachten dat de CPI-inflatie in maart buitengewoon hoog zal zijn als gevolg van de prijsstijging van Poetin.\”

Het lijdt geen twijfel dat \”de prijsstijgingen van Poetin\” de CPI-gegevens van maart hebben beïnvloed. Zoals verwacht stegen de benzineprijzen door het dak, met een stijging van 18,3% op maandbasis. Dit werd grotendeels veroorzaakt door de impact van de Russische invasie van Oekraïne. Maar de kosten van onderdak stegen maand-op-maand met 0,5%. Dit heeft niets met Poetin te maken. En huisvestingskosten zijn een andere factor die systematisch wordt onderschat in de CPI-berekening.

Een stijging van 6,5% (in de kern-CPI) is nog steeds meer dan het drievoudige van de doelstelling van 2% van de Fed en heeft niets met Poetin te maken. Nu mensen meer uitgeven aan voedsel en energie, zouden ze minder te besteden hebben aan andere goederen, waardoor die prijzen lager zouden moeten worden. Quod non!

Als je mensen Rusland de schuld hoort geven, is het belangrijk om een ​​stap terug te doen en naar de bredere trend te kijken. Maart was de zevende maand op rij waarin de CPI versnelde. Dat heeft niets met Rusland te maken. En er is alle reden om aan te nemen dat de prijzen zullen blijven stijgen. Terwijl de mainstream Rusland, COVID, toeleveringsketens en buitensporige vraag voor de stijgende inflatie de schuld geeft, negeren ze volledig de belangrijkste factor – de werkelijke inflatie gecreëerd door de Federal Reserve.

Onthoud dat stijgende prijzen op zichzelf geen inflatie zijn. Inflatie is een toename van de geldhoeveelheid, niet meer of niet minder. Stijgende prijzen zijn een symptoom van inflatie. Een los monetair beleid van de centrale bank drijft de geldhoeveelheid op. En ondanks veel gepraat over een inflatiebestrijding van de Fed, blijft het monetaire beleid vandaag historisch ruim.

De laatste keer dat de CPI zo hoog was (december 1981) bedroeg de rente 12%. Dat was minder dan de piek van 20% in mei van datzelfde jaar. Toenmalig Fed-voorzitter Paul Volker voerde een legitieme strijd tegen de inflatie en duwde de reële rente boven de CPI. Tegenwoordig zijn de rentetarieven vastgesteld op 0,25% met een vervalste CPI op 8,5%. en een werkelijke CPI van 17%. Met een reële rente van 16,75% negatief in 2022, tegenover een positieve 6,5% toen, zal de inflatie blijven. Met andere woorden: de inflatielocomotief kan blijven doorrazen.