Ooit het rijk van sciencefiction en wilde speculatie, wordt het idee van mijnbouw op de maan en asteroïden in de ruimte steeds meer toekomstige realiteit, waarbij een grote bank de mogelijkheid van ruimtemijnbouw voor het einde van de eerste helft van deze eeuw ziet.
In een woensdag gepubliceerd rapport keken analisten van Citigroup naar het groeiende potentieel van de ruimte-economie. De analisten zeiden dat deze nieuwe grens tegen 2040 $ 1 biljoen aan inkomsten zou kunnen genereren, een stijging tegenover de $ 370 miljard uit 2020.
\”We zijn eindelijk op een punt beland waarin de dromen over de ruimte uit de kindertijd werkelijkheid worden. Ruimtetoerisme zou echt toegankelijk kunnen worden voor de gemiddelde persoon. Mijnbouw op de maan of op een asteroïde wordt serieus overwogen. En de aarde van stroom voorzien met zonne-energie die door satellieten wordt verzameld, ligt in het verschiet\”, aldus de analisten in het rapport.
Het rapport benadrukte twee belangrijke factoren die bijdragen aan het groeiende potentieel van de ruimte-economie. Een belangrijke verandering is de opkomst van bedrijven uit de particuliere sector die de ruimte betreden, ruimte die tot dusver werd gedomineerd door overheidsinstanties.
Een andere belangrijke factor die de nieuwe ruimtewedloop aandrijft, is een substantiële daling van de kosten.
\”De lanceringskosten van vandaag van $ 1.500 per kilogram ($ 1.500 / kg) zijn ongeveer 30x minder dan de lanceringskosten van NASA\’s Space Shuttle in 1981\”, aldus de analisten. \”De auteurs van dit rapport denken dat de lanceringskosten tegen 2040 kunnen dalen tot $ 100/kg, en in een bullish scenario zelfs tot $ 33/kg.\”
Citigroup verwacht dat industriële toepassingen zoals de opwekking van zonne-energie en mijnbouw in de ruimte het grootste deel van de economische activiteit kunnen vertegenwoordigen, met een opbrengst van 100 miljard dollar per jaar tegen 2040.
Kijkend naar de hulpbronnen in de ruimte, zei het rapport dat NASA heeft geschat dat de asteroïdengordel mineralen bevat met een waarde van meer dan $ 100 miljard en dat is nog maar een voorzichtige schatting.
Vorig jaar trok een asteroïde genaamd 16 Psyche wereldwijde aandacht toen NASA zijn minerale rijkdom benadrukte. In augustus lanceert het ruimteagentschap een missie met een SpaceX Falcon Heavy-raket.
\”NASA schat dat 16 Psyche in theorie $ 10.000 biljard waard is. De asteroïde bevat genoeg ijzer en nikkel om de behoeften van de wereld gedurende miljoenen jaren te dekken\”, zei Citigroup.
Het idee van astronauten die goud, zilver, ijzer en andere metalen uit de ruimte halen, zou echter nog iets te ver weg kunnen liggen. Citigroup zei dat het meer haalbaar is om te beginnen met mijnen op de maan, waarbij water de eerste gewonnen hulpbron is.
\”Het belangrijkste voordeel van het delven van de maan is dat het relatief dichtbij is, het transport slechts enkele dagen per raket duurt en dat de communicatie slechts een paar seconden achterlooptq, wat het op afstand bedienen van robots vanaf de aarde mogelijk zal maken\”, aldus de analisten. \”Ons basisscenario is dat in 2040 mijnbouwwater de eerste focus zal zijn, gezien de waarde ervan voor extra ruimtemissies als raketaandrijfmiddel en het belang ervan voor elke kolonisatie en industriële inspanningen in de ruimte.\”
Na water verwachten Citi-analisten dat helium 3 de volgende belangrijke hulpbron zal zijn die op de maan zal worden gewonnen.
\”Helium3 is zeer wenselijk gebleken voor kernenergie. Het kan ook worden gebruikt als de primaire brandstofbron voor het bouwen van infrastructuur op de maan of in de ruimte. De temperatuur die nodig is om helium-3-fusie te bereiken is echter extreem hoog\”, zegt de aldus analisten.
De derde grondstof die Citigroup verwacht bij voorkeur te zullen ontginnen, zijn de zeldzame aardmineralen. \”Vooral de VS willen hun afhankelijkheid van China (dat meer dan 90% van de zeldzame aardmetalen controleert) verminderen en dat is een van de factoren die NASA ertoe aanzet om tegen 2024 het Artemis-maanverkenningsprogramma te lanceren\”, aldus het rapport. . \”Het lastige van de haalbaarheid van het delven van zeldzame aardmetalen zijn de hoge kosten om ze naar de aarde te transporteren, gezien het zware gewicht en de grote vraag.\”