Laat u geen rad voor de ogen draaien
Paniek is een slechte raadgever, zaak is om het hoofd koel te houden
De problemen met de Chinese vastgoedontwikkelaar Evergrande joegen een korte schokgolf door de financiële markten. Wereldwijd gingen de beurskoersen naar omlaag, maar de verkoopgolf duurde niet heel lang. Om precies te zijn: ongeveer 24 uur. Ze werd veroorzaakt door het bericht dat Evergrande toegaf met financiële moeilijkheden te worden geconfronteerd. De aandelen van het vastgoedbedrijf zelf waren het belangrijkste mikpunt, ze doken fors de diepte in. Deze in Hong Kong genoteerde aandelen zijn sinds juli 2020 met bijna 90% in koers gedaald, dit vanaf het moment dat de Chinese regering de speculaties op de vastgoedmarkt aanpakte. De problemen dateren dus niet van vandaag of gisteren.
De paniek werd veroorzaakt door de twijfels of Evergrande miljoenen dollars aan rentebetalingen op in Amerikaanse dollar uitgegeven obligaties zou kunnen doen. Dat het bedrijf cashflow problemen heeft, staat als een paal boven water. Maar praten over systeemrisico’s zoals sommige analisten meteen deden, is eerlijk gezegd een beetje overdreven. De vergelijking tussen Evergrande en Lehman Brothers, die prompt werd gemaakt, is alleszins bij de haren erbij gesleurd. Het Chinees bedrijf bezit een flinke vastgoedportefeuille (onder andere gronden), terwijl Lehman alleen financiële activa van twijfelachtig allooi bezat. Evergrande moet in staat worden geacht, met of zonder hulp van de Chinese overheid, zijn ontwikkelingsprojecten af te ronden, de afgewerkte projecten te verkopen en vervolgens te beginnen met het afbetalen van schulden. Woensdag kondigde de vastgoedgroep alvast aan dat het de rente op een obligatie uitgedrukt in yuan op tijd zou betalen. Een bericht dat op een zucht van opluchting werd onthaald.
Hebben we ons in slaap laten wiegen door het overdrijven van de problemen bij Evergrande? De kans is groot dat dit inderdaad zo is. Uiteindelijk draaide alles om een terugbetaling van (omgerekend) circa 30 miljoen euro aan intresten. De activa van de ontwikkelaar (grond- en woningbouwprojecten) hebben een waarde van iets meer dan 1,4 biljoen yuan (220 miljard dollar). De risico’s op een kettingreactie in de Chinese vastgoedsector lijken bovendien beperkt. Het is vrij onwaarschijnlijk dat de problemen bij Evergrande de Chinese grondprijzen zullen doen instorten. De waarde van grond en andere vastgoedactiva is immers simpelweg transparanter en stabieler dan die van financiële instrumenten. Dat is vooral zo in China, waar de lokale overheid de grondvoorraden monopoliseert. Gevolg is dat overheid een sterke prikkel voelt om de grondprijzen te stabiliseren. In het ergste geval zou de lokale overheid zelfs land kunnen terugkopen. Evergrande kan dus in geen geval met Lehman vergeleken worden. Is er dan sprake geweest van een storm in een glas water? We denken van wel en worden in die visie gesteund door de vaststelling dat het sentiment op de financiële markten in een mum van tijd weer opklaarde. Hetgeen bewijst dat de beleggers zich (veel te) snel van hun stuk laten brengen en bij het minste gerucht op de vlucht slaan. Paniek is een slechte raadgever, zaak is om het hoofd koel te houden.