Het door de overheid vastleggen van de olieprijs zal niet werken

De belangrijkste reden waarom de Amerikaanse regering (en bij uitbreiding andere overheden) niet zal proberen de olie- en gasprijzen rechtstreeks aan banden te leggen, is dat dergelijke ingreep in het verleden niet erg goed heeft gewerkt. Op 15 augustus 1971 legde president Richard M. Nixon prijscontroles op voor grondstoffen, waaronder olie en aardgas. De president verklaarde dat de Amerikaanse economie die in een permanent keurslijf van hogere grondstofprijzen geklemd zat de uitbreiding van het systeem van vrij ondernemerschap zou verstikken.

Na een bevriezing van 90 dagen zouden toekomstige verhogingen moeten worden goedgekeurd door een paar commissies, met het oog op het uiteindelijk opheffen van de controles na de verkiezingen van 1972. De inflatie bedroeg in 1971 iets meer dan 4 procent, maar werd met het dubbele cijfer geschreven toen de controles werden opgeheven. Tegen de tijd dat Nixon in juni 1973 opnieuw een tijdelijke bevriezing instelde, was het duidelijk dat prijscontroles niet werkten.

Dat werd uitgelegd door Daniel Yergin en Joseph Stanislaw uitleggen in “The Commanding Heights: The Battle for the World Economy: \”Boeren stopten met het verschepen van hun vee naar de markt , boeren verdronken hun kippen en consumenten ledigden de schappen van supermarkten.  De prijscontroles voor ruwe olie die in 1971 werden ingevoerd, creëerden uiteindelijk een situatie waarin de rijke olievelden in de steek werden gelaten ten koste van kleinere olieputten die nooit een verschil konden maken voor de energietoekomst van het land.

President Carter zette de gedurfde en controversiële stap om de prijscontroles op olie af te schaffen en voerde een onvervalste winstbelasting in voor de producenten, wet die het Congres in 1980 instelde. De belasting besloeg 30 tot 70 procent van de winsten die werden gegenereerd op olie- en aardgasprijzen boven de opgelegde topprijzen. De windfall tax werd uiteindelijk in 1988 door het Congres afgeschaft, toen de prijzen voor ruwe olie veel lager doken dan de vooraf vastgestelde prijzen, waardoor de belasting nul inkomsten opleverde. Hoe moet de oliemarkt dan wel in rustiger vaarwater worden geleid? De regering-Biden zegt klaar te zijn om alle tools in de toolbox te gebruiken om de hoge energieprijzen te bestrijden. Helaas is die toolbox momenteel zeer karig gevuld.