Kunstmestcrisis dreigt een heuse voedselcrisis te worden

De crisis in de meststoffensector neemt ongekende proporties aan. Onderschat dit kunstmest/landbouw fiasco in geen geval. Het zal veel ernstiger en langduriger zijn dan wat tot dusver is verwacht. Terwijl de Europese boeren zich voorbereiden om na de winter meststoffen op de velden te verspreiden, laten torenhoge nutriëntenprijzen hen weinig andere keuze dan minder te gebruiken en te proberen de kosten door te berekenen aan de voedselketen.

Voor telers van basisproducten zoals maïs en tarwe is het de eerste keer dat ze echt zijn blootgesteld aan een mestcrisis die wordt aangewakkerd door de energiecrisis, door exportbeperkingen en door handelssancties. Het kost nu veel meer om chemicaliën te kopen die nodig zijn voor de wintergewassen die uit de rustperiode komen en de extra kosten kunnen leiden tot kleinere voorjaarsaanplantingen die ongeveer een derde van het Europese graan uitmaken.

Europa is het zwaarst getroffen door de bezuinigingen door kunstmestfabrieken vanwege de stijgende kosten van het aardgas dat wordt gebruikt om ze te laten draaien- en de prijzen voor nutriënten blijven daar op een recordniveau, zelfs terwijl de druk in Noord-Amerika afnam. Europa zou in de eerste helft van dit jaar een tekort van ongeveer 9% van zijn jaarlijkse behoefte aan stikstofmest kunnen hebben, schat VTB Capital.

Voedsel kan nog duurder worden als de oogsten eronder lijden of de gewasprijzen stijgen. Wie had ooit gedacht dat de sluiting van het Nederlandse Groningen-gasveld zou leiden tot een mest-, landbouwproductie-, voedsel- en inflatiecrisis? Het antwoord is heel eenvoudig: niemand had dat gedacht. We dachten eerder langs de traditionele energielijnen, maar het kwaad kwam uit een andere hoek. Meer bepaald die van stijgende kosten van alle energiecomponenten door onvoldoende investeringsuitgaven in de fossiele brandstofindustrie.