Waar moet ik met mijn geld heen? Deze vraag zal in
heel wat huiskamers in 2022 zijn gesteld en dat niet alleen in België. Een
kennis van ons heeft zijn geld gespreid over spaardeposito’s bij 7 banken,
kwestie van telkens te kunnen genieten van de staatswaarborg van 100.000 euro. Of
dat veel zal helpen, is echter zeer de vraag De brave man snapt alleszins maar
al te goed dat de financiële slagkracht van de Belgische staat te klein zal
zijn om een valnet te bieden wanneer het financieel systeem vroeg of laat zou wankelen.
Iets wat zeker niet valt uit te sluiten.
Het aspect inflatie is een tweede luik van het verhaal.
De inflatie in ons land daalde in december van 10,63% naar 10,35%, een bericht
van Statbel dat op enige opluchting werd onthaald. De inflatie is immers niet
meer gestegen en dat is in deze tijd al heel wat. De consumptieprijsindex daalde
in de laatste maand van vorig jaar met 0,20 punt of met 0,16%. De inflatie van
de gezondheidsindex bleef stabiel op 10,63%.
De inflatie mag dan zijn gedaald, maar onze vriend met
zijn 7 spaarboekjes zag toch een behoorlijk deel van zijn spaargeld in de inflatierook
opgaan. Iets wat hijzelf maar al te goed besefte. Maar hij zag eigenlijk geen
uitweg meer, want de beurs had hij zijn buik vol. Sommige Belgische beursgoeroes
verklaren al jaren dat onze man een zware fout heeft gemaakt, want hij had zijn
geld toch maar weer in aandelen moeten steken. Zij schreeuwden van de kansel af
tegen iedereen die het wou weten dat beleggen het nieuwe sparen was.
Als de man in kwestie op 1 januari dat advies had
opgevolgd, was hij opnieuw de sigaar. Lazen we niet in De Tijd dat de BEL 20,
inclusief dividenden het jaar afsloot met een verlies van iets meer dan 12%. Nog
meer dan de inflatie weg hapte uit zijn geld dus. Obligaties boden verrassend
genoeg ook geen veiligheid. De wereldwijde obligatiemarkt incasseerde dit jaar
een verlies van 16,2%, iets wat sinds mensenheugenis niet meer gezien was. Maar
obligaties is nooit echt spek voor de bek geweest van deze ‘aandelenspecialisten’.
We verdenken de zelfverklaarde beursgoeroes dat ze
vooral hun eigen winkel voor ogen hadden. Want waar zwegen ze in alle talen
over? Dat goud vorig jaar met 6% en zilver met 10% is gestegen. Met edelmetalen
krijgen ze hun boekjes niet gevuld of krijgen ze niet de kans om hun percentjes
op zak te steken. En dus wordt er maar zedig over gezwegen. Willen deze heren als
het even kan in de toekomst hun wijsheden niet meer zo kwistig rond strooien?
Onze vriend heeft er in ieder geval geen behoefte aan, hij zit nu al met de
gebakken peren.