Om maar meteen met de deur
in huis te vallen: een regering onder president Harris zou de huidige politieke
koers voortzetten en versterken. We zouden een voortdurende stroom van
ongunstige regelgeving, uitgaven en belastingen zien. Voeg daarbij slechte
kapitaalallocatie en misplaatste prikkels, en we hebben een recept voor
stagflatie en roekeloos monetair beleid.
Een vaak over het hoofd
geziene drijfveer voor goud is het Amerikaanse buitenlandse beleid.
Onder president Biden
en vicepresident Harris is de wereldwijde stabiliteit verslechterd. Landen
vormen zich in twee duidelijk onderscheiden blokken, vergelijkbaar met de
situatie vóór de Tweede Wereldoorlog. De militaire spanningen zijn in decennia
niet zo hoog geweest.
Biden en Harris hebben
ook de militarisering van de dollar aanzienlijk versneld. Sancties en
financiële oorlogvoering zijn de facto instrumenten geworden om Amerikaanse
belangen (zowel reële als vermeende) te beschermen.
De verschuiving weg van
dollaractiva is direct verbonden met de inbeslagname van Russische activa door
de regering-Biden na de inval van Poetin in Oekraïne in 2022.
Elke wereldleider
vraagt zich nu af hoe veilig hun eigen activa zijn voor de lange arm van Uncle
Sam. Als de Russische centrale banktegoeden kunnen worden bevroren of zelfs
geconfisqueerd, dan geldt dat ook voor die van hen.
Rusland maakt optimaal
gebruik van deze situatie. Het land leidt de BRICS-inspanningen om
internationale handel te dedollariseren, en er wordt vooruitgang geboekt. We
hebben Rusland in een hoek gedreven en geen andere keuze gegeven. De sancties
hebben de Russische economie bovendien minder zwaar getroffen dan het Westen
had gehoopt.
Deze militarisering van
de dollar drijft direct de bullmarkt in goud.
Centrale banken
verplaatsen steeds vaker hun reserves van Amerikaanse staatsobligaties naar
goud. Dit kortzichtige buitenlandse beleid brengt de status van de dollar als
reservemunt in acuut gevaar.
Ondertussen heeft
Donald Trump aangegeven het gebruik van sancties te willen minimaliseren en de
militarisering van de dollar te willen beëindigen.
Tijdens een recente
bijeenkomst in het Economic Club in New York verklaarde Trump dat hij sancties
slechts beperkt inzette tijdens zijn presidentschap, omdat een te intensief
gebruik ervan “je dollar vernietigt en alles waar die voor staat”.
Voormalig president
Trump gaf ook aan dat het verliezen van de dollar als wereldreservemunt “het
equivalent zou zijn van het verliezen van een oorlog” en ons zou kunnen
“veranderen in een derdewereldland.” Hij begrijpt wat er op het spel staat.
President Biden en
vicepresident Harris lijken zich totaal niet bewust van dit probleem. Ze spelen
een gevaarlijk spel en lijken onwetend over de gevolgen van hun daden. Het land
stevent af op een ramp.
President Trump is de
enige kandidaat die de erosie van de dollar ten minste kan vertragen en de
financiële impact op Amerikanen kan minimaliseren.
De trend van
dedollarisering zal niet verdwijnen, maar beslissingen van de Amerikaanse
president de komende vier jaar zullen grotendeels het lot van de dollar
bepalen. We zijn op een kritiek financieel kruispunt beland.
De vooruitzichten voor
goud blijven positief, ongeacht wie wint. Zelfs als een regering onder Harris
op korte termijn beter zou zijn voor goud, zal goud het goed blijven doen,
ongeacht wie de verkiezing wint.
De schulden en tekorten
wereldwijd zijn simpelweg te groot geworden. Een harde landing is
onvermijdelijk, maar effectief crisisbeheer zal cruciaal zijn om de
levensstandaard van Amerikanen te behouden.
Een verstandige
president zou de trend van dedollarisering vertragen met gezond verstand en
beleid. Ze zouden stoppen met het gebruik van de dollar als een ruw instrument
om doelen in het buitenland te bereiken. Ze zouden de wereldwijde militaire
spanningen verminderen en afzien van ons gevaarlijke traject. Op dit moment
blijft het Biden/Harris-team escaleren zonder einde in zicht. Een nucleaire
oorlog, iemand?
Dit zou op zijn minst
de urgentie van de wereldwijde vlucht uit de dollar verminderen.
Onder president Harris
kan de situatie echter gemakkelijk uit de hand lopen. Ja, goud zou ook dan
waarschijnlijk omhoogschieten.
Een bullmarkt gedreven
door conflict, ongecontroleerde inflatie en snelle dedollarisering.
Maar dat is niet het
soort bullmarkt dat we willen zien.
De nadelen van een
dergelijk scenario wegen veel zwaarder dan het voordeel van een snellere
goudstijging. Een voorspelling van stagflatie met een grote kans op een crash
van de dollar is niet iets om naar uit te kijken.
Dus, om de vraag van de
lezer te beantwoorden: Kamala Harris zou vrijwel zeker meer positief zijn voor
goud. Maar dat zou in alle andere opzichten negatief zijn voor de Verenigde
Staten. Een slechte afweging.
Bedenk dat goud er niet
is om ons rijk te maken. Het is bedoeld om ons vermogen te behouden in tijden
van chaos. En goud zal die rol blijven spelen, ongeacht wie de verkiezing wint.