De centrale banken zijn al ongeveer anderhalf decennium doodsbang voor deflatie. Het vreselijke spookbeeld van een bescheiden daling van het algemene prijspeil deed op grote schaal geld in het financieel systeem stoppen. De resultaten van die politiek waren gemengd. Ze had niet veel invloed op de consumentenprijzen, maar joeg wel de activaprijzen compleet door het dak.
Het gevolg is dat je kinderen en die van je buurman het zich niet meer kunnen veroorloven om een huis te kopen en dit omdat centrale banken bang waren dat de prijzen van kleding en elektronische goederen, om maar deze twee te noemen, te snel daalden. Hoe dan ook, de inflatie liep al op voordat het coronavirus toesloeg. De centrale banken begonnen er toen zelfs over na te denken om niet zoveel geld bij te drukken.
Toen Covid kwam, besloten regeringen dat de beste manier van handelen was om de wereldeconomie stil te leggen en de centrale banken reageerden op een voorspelbare manier. Namelijk door voor meer van hetzelfde te brengen. Nu heeft het proces van het opnieuw opstarten van de economie een hele reeks andere problemen gecreëerd, die allemaal zijn verergerd door kolossale hoeveelheden geld bij te drukken. De centrale banken hebben er een heuse puinhoop van gemaakt en de vraag is nu wie die gaat opruimen.