De honden blaffen, de karavaan trekt voorbij

De staking van woensdag 9 november mag en moet als een achterhoedegevecht worden beschouwd. Er valt niet te twijfelen aan de goede wil van de vakbondsleiders, u en ik en iedereen worden inderdaad geconfronteerd met de harde werkelijkheid van het dure leven. Maar de vakbonden hebben hun greep op de realiteit verloren, laat daar geen twijfels over bestaan. De vakbondsleiders leven helaas nog steeds in het verleden. Nostalgie kan mooie herinneringen oproepen, maar het is uiteindelijk toch het heden en vervolgens ook de toekomst waar het om draait. We gaan er dan ook van uit dat de gevolgen van de stakingsactie beperkt in tijd en ruimte zullen zijn.

De vakbonden beseffen nog altijd niet dat het tijdperk van de Moderne Monetaire Theorie (MMT) achter de rug is. Blijkt nu dat geld lenen toch geld kost (iets wat we overigens al lang wisten), wat betekent dat de overheden zullen moeten stoppen met het op grote schaal rondstrooien van gratis geld. Uiteraard wordt een verwijtende vinger uitgestoken naar die verdomde Poetin, die het nodig vond om de wereldeconomie op zijn kop te zetten door Oekraïne aan te vallen. Met prijsexplosies voor zowat alles en nog wat tot gevolg.

Maar is de inflatie wel een gevolg van de Russische aanvalsdrift? Die is zeker niet de enige oorzaak, want de prijzen zijn eigenlijk al vanaf de zomer van 2021 aan het stijgen. Oekraïne vormde dus het perfect schaamlapje om de oprukkende inflatie te verklaren.

Wie is dan eigenlijk de echte verantwoordelijke voor de hoge inflatie? De westerse centrale bankiers moeten daarvoor in eigen boezem kijken. Bij de grote bankencrisis van 2007-2008 hebben ze op grote schaal gratis geld uit de lucht geplukt om het financieel systeem overeind te houden. Was het verstandiger geweest om de crisis van toen te laten uitzieken? Misschien wel, maar we zullen nooit weten of dat inderdaad zo was. Wel weten we dat de gevolgen van de getroffen maatregelen (denk daarbij aan de rentetarieven die jarenlang op nul bleven staan) tot op de dag vandaag doorwegen. De inflatie werd kunstmatig laag gehouden en een klein kind kon eigenlijk voorspellen dat die inflatie vroeg of laat een come back zou maken. Wat nu dus gebeurd is. En de werknemers zijn de sigaar of wat had u gedacht?

Inderdaad, hun looneisen zijn begrijpelijk. Niemand hoeft er van overtuigd te worden dat steeds meer mensen de tering niet meer naar de nering kunnen zetten. Maar nog meer geld uitdelen kan uiteindelijk contraproductie werken. De staat zal nog dieper in de schulden belanden en de bedrijfswereld wordt eveneens midscheeps getroffen. Het klinkt misschien hardvochtig, maar misschien is het beter om de crisis ditmaal wel uit te zitten in plaats van opnieuw met geld beginnen te strooien. Want dan dreigen we op langere termijn nog verder van  huis te raken.

In dat verband verwijzen we naar de opkomst van het platformkapitalisme, met in de hoofdrol bedrijven als Meta, eBay, Apple, Uber, Microsoft enzovoort worden . Technologie-enthousiastelingen zien platformkapitalisme, gecreëerd door de digitale revolutie, als een goedaardige vorm van kapitalisme dat een nieuwe gezegende tijd inluidt waarin mensen tot hun recht komen, werknemers onmiddellijk vraag naar hun diensten vinden en consumenten krijgen wat ze willen met één druk op de knop op hun smartphone.

Maar de afgelopen weken werd duidelijk dat platformkapitalisme vieze randjes heeft en eigenlijk niet iets is waar we op hadden zitten te wachten. Meta, het moederbedrijf van Facebook, Instagram en Whatsapp schrapt 11.000 werknemers en van de vakbonden is in dit verhaal geen sprake. Elon Musk schrapte anderzijds ongeveer de helft van de jobs bij Twitter of ondernam toch alleszins een poging in die richting. Lyft, de grote concurrent van Uber, heeft eveneens fors in zijn personeelsbestand gesneden. Ook Amazon kijkt met een argwanend oog naar de toekomst en ook daar kunnen op termijn dus banen verdwijnen. De Belgische vakbonden zijn allesbehalve voorbereid op de komst van het platformkapitalisme. Ze leveren nog steeds achterhoedegevechten in de overtuiging dat het tijdperk van de Moderne Monetaire Theorie nog niet voorbij is. Jammer maar helaas, ze laten zich in slaap laten wiegen want de tijd van het gratis geld is onherroepelijk voorbij. 

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *