Krijgt u er ook een punthoofd van: goed nieuws is geen nieuws?

Het is tegenwoordig een heuse opdracht om het nieuws uit te zingen. We worden dood gebombardeerd met een stroom van slecht nieuws, in zoverre dat steeds meer mensen de tv-knop omdraaien als het nieuws wordt aangekondigd. Genoeg is genoeg, de kijkers zijn murw geslagen met onheilsberichten.

Oekraïne is en blijft uiteraard een dankbaar onderwerp. De jongste dagen hebben we zitten te bibberen met de verhalen over de martelkampen door de Russen ingericht. Het lijkt wel alsof de duivel in hoogsteigen persoon is teruggekeerd in deze wereld. Maar ook dichterbij lijkt satan zijn netten te hebben gespannen, meer bepaald in onze kinderopvangcentra. Soms krijgen we de indruk dat deze opleidingscentra zijn geworden voor folteraars en massamoordenaars. Het geeft geen goed gevoel om te gaan slapen en we kunnen dus best begrijpen dat steeds meer mensen weigeren om de dagelijkse portie slecht nieuws te blijven slikken.

Want wanneer het ene onderwerp ‘afgezaagd’ is, wordt het volgende opgevist en breed uitgesponnen in zowat alle media. Zwartkijkers hoeven dus niet ongerust te zijn, de voorraad aan slecht nieuws is vrijwel onuitputtelijk. Of er wordt naar hartenlust nieuw materiaal aangeboord. Een goed voorbeeld daarvan is het WK in Qatar: het scheelt niet veel of het tijdperk van de slavenarbeid, met aangepaste mishandelingen, is opnieuw aangebroken.

We kunnen er dus niet omheen, de media laven zich gulzig aan elk brokje slecht nieuws. Maar is er dan geen goed nieuws? Dat is er wel, maar het wordt zorgvuldig weggemoffeld. Want goed nieuws is geen nieuws, het blijkt dat het merendeel onder ons slecht nieuws boven goed nieuws verkiest.

Afgelopen week was het dus weer smullen van slecht nieuws in de cryptosector. U neemt het ons waarschijnlijk niet kwalijk dat we eens te meer weinig of niets begrepen van wat er wat gebeurd is. Behalve dat het, niet verwonderlijk in het crypto-universum opnieuw om regelrecht boerenbedrog ging. De financiële sector ontsnapt dus niet aan de onweerstaanbare drang naar slecht nieuws. Maar er is een uitzondering die de regel bevestigt en dat zijn de beursgoeroes en analisten die de gang van zaken op de beurzen volgen. Zij doen nog altijd alsof er daar niets aan de hand is. Een recessie? Dat zal er toch maar een kleintje zijn. Hier zou het slechte nieuws wel eens kunnen zijn dat ze binnen afzienbare tijd het deksel op de neus krijgen. Of hoe goed nieuws uiteindelijk toch weer slecht nieuws kan worden.

Aan wie hebben we deze onstuitbare slecht nieuws show te danken? Deze evolutie blijkt terug te gaan op de Amerikaanse mediamagnaten Pulitzer en Hearst. Vanaf de opkomst van de massamedia hadden deze heren in de gaten uit welk vaatje er moest getapt worden. De kraan van het slecht nieuws werd dus wijd open gedraaid en is in die toestand blijven staan. Zou er een verband kunnen zijn met het groot aantal depressies en burn outs die de wereld beleeft? We durven het alleen maar voorzichtig suggereren. Maar komaan niet getreurd, op naar de volgende ramp. De slaappillen staan op het nachtkastje gereed wanneer we vannacht de slaap niet kunnen vatten.