Duitsland zal voor het einde van het jaar bijna de helft van zijn kernenergiecapaciteit sluiten, waardoor de Europese elektriciteitsnetten nog meer onder druk komen te staan. Die netwerken hebben al te maken met een van de ergste energiecrisissen in de geschiedenis van de regio. Door de sluitingen van Grohnde, Gundremmingen C en Brokdorf – onderdeel van de nucleaire uitfasering van het land – blijven er slechts drie atoomcentrales over, die tegen eind 2022 offline zullen worden gehaald.
Na de ramp in Fukushima in 2011 had Duitsland gezworen al zijn reactoren te dumpen. In die tijd was het land een leider op het gebied van hernieuwbare energiebronnen, maar door de geleidelijke afschaffing van kernenergie is het land meer afhankelijk geworden van steenkool en bruinkool voor de opwekking van elektriciteit. En die comeback van de fossiele brandstoffen kan uiteraard de bedoeling niet zijn.
Duitsland raakte achter in de race naar nul uitstoot nadat het grote concessies had gedaan aan de kolenlobby, demonstranten tegen windparken en fabrikanten. In dit laatste geval met name aan de autofabrikanten. \”Vanuit een puur emissieperspectief was het altijd een twijfelachtig idee om Duitse kerncentrales te sluiten voordat de centrales het einde van hun levensduur hebben bereikt\”, zegt Hanns Koenig, hoofd projecten in opdracht bij Aurora Energy Research. \”Het was altijd duidelijk dat door de uitfasering van kerncentrales Duitsland kolen- en gascentrales nodig zou hebben om de elektriciteitsvoorziening te garanderen. Met dus een aanzienlijke extra uitstoot tot gevolg.\”