We vonden het de moeite waard om even een kijkje te
nemen op de site van onze Nationale Bank, dit tegen de achtergrond van de
negatieve berichtenstroom die onlangs binnenwaaide over deze organisatie.
In haar marktcommuniqué van 21 september 2022 heeft de
Nationale Bank van België de verwachting uitgesproken dat, gelet op de recente
stijgingen van de beleidsrentes van de Europese Centrale Bank, (i) ze het
lopende boekjaar 2022 zal afsluiten met verlies en (ii) de verliezen de
volgende boekjaren verder zullen oplopen.
We citeren de website: “We brengen in herinnering dat
de Bank sedert jaren rekening heeft gehouden met mogelijke verliesscenario’s
bij rentestijging. Daarbij heeft de Bank in 2016 haar reserveringsbeleid
gewijzigd en sindsdien jaarlijks 50 percent van haar winst gereserveerd. De
reserves van de Bank fungeren immers als financiële buffers bij verliezen. Deze
buffers, die een totaal van 7,08 miljard euro uitmaken, zullen op het einde van
dit boekjaar een eerste maal moeten worden aangesproken.” Of met andere woorden
de NB zit financieel in vieze papieren en dat kan uiteraard niet de bedoeling
zijn.
Volgens de huidige prognoses zal de Nationale Bank het
lopende boekjaar 2022 afsluiten met een verlies dat geraamd wordt binnen een
vork van minimaal 600 miljoen euro en maximaal 800 miljoen euro. Maar ook de
vooruitzichten op wat langere termijn zien er allesbehalve vrolijk uit. We
citeren opnieuw de website: “De risicoscenario’s en resultaatsprognoses van de
Bank zijn in hoge mate onderhevig aan verschillende onzekerheden, waaronder
toekomstige marktevoluties en, in voorkomend geval, beleidsbeslissingen van de Raad
van Bestuur van de ECB. De onzekerheid wordt groter naarmate we verder vooruit
kijken. Wanneer we dit toch doen, rekening houdend met het intrinsiek onzekere
karakter van dergelijke oefening, geven de prognoses op basis van de huidige
marktverwachtingen aan dat de Bank verliezen zou boeken tot en met boekjaar
2027, alvorens opnieuw winst te maken. Mocht dergelijk scenario zich
materialiseren, wat nogmaals omgeven is met grote onzekerheid, en bij
ongewijzigde balanssamenstelling, zou dat leiden tot totale verliezen in een
grootteorde van 9 miljard euro over deze periode. Mochten de financiële buffers
van de Bank in de loop van de komende jaren worden uitgeput, dan vormt dit geen
probleem voor haar stabiliteit. Een centrale bank kan immers, minstens
tijdelijk, met een negatieve kapitaalspositie werken.”
Dat laatste kan wel waar zijn, maar het is uiteraard
niet de bedoeling dat een nationale bank in het rood draait en zijn financiële
buffers onder druk ziet komen staan. Bovendien hoeft de NB niet in de problemen
te raken, want het opwaarderen van de goudvoorraden zou het probleem van de
slinkende buffers alleszins voorlopig kunnen oplossen. Er zijn nog andere
verzachtende omstandigheden. De Nationale Bank keert rente uit op het geld dat
de banken bij haar parkeren, terwijl die banken weigeren om een fatsoenlijk
rendement op spaarrekeningen uit te keren. Inderdaad, de gewone spaarder is
zodoende weer eens de kop van jut. En ja, andere centrale banken worstelen met
hetzelfde probleem als onze nationale bank. Maar de berichtgeving rond het
probleem is weer typisch voor die in een apenland.
Rondom de NB wordt een rookgordijn opgetrokken,
waarbij de organisatie een duidelijk gebrek aan communicatie wordt verweten. De
kleine aandeelhouders zijn 2x gejost. Wie de aandelen NB kocht vanwege het
aantrekkelijke dividendrendement in een periode dat de banken weigeren rente op
het spaargeld te betalen is nogmaals de klos. Kan dit allemaal zo maar?
Blijkbaar wel want we leven nu eenmaal in het apenland dat België noemt.
Inderdaad, zo we zouden kunnen spraken over het land van ‘make believe’. Een sprookjesland
waar alles probleemloos verloopt totdat de problemen dergelijke omvang hebben
aangenomen dat ze onoplosbaar zijn geworden. Onze regering heeft van deze
aanpak haar specialiteit gemaakt en dat zal haar uiteindelijk zuur gaan opbreken.
We kijken alvast uit naar de verkiezingen van 2024.