Dit is de titel van een artikel in de Tijd van 30 sept . Je kan het niet beter verwoorden. Het orkest speelt, de boot is lek geslagen en het water stroomt binnen. Zo lang de muziek klinkt, kunnen we doen alsof. Bekend verhaal, niet ?
Aan het woord is Marc Faber, beter bekend als Mr. Doom. De Zwitserse investeerder heeft al eerder alarm geslagen en gelijk gekregen. Gezond verstand dus.
De beurs is volledig ontkoppeld. De beurzen noteren records en de reële economie heeft het moeilijk om het hoofd boven water te houden. Ontslagen dreigen overal maar toch schrijven we recordcijfers. Hoe kan dat in hemelsnaam ? De gekende tech-bedrijven doen het goed tijdens de corona-lockdown maar de main-street bedrijven halen het niet. Er kan geen groter verschil zijn dan dit. De ECB en de Fed pompen geld in de markt maar het blijft hangen op het niveau van staten en grote bedrijven. Bedrijven haasten zich om obligaties uit te geven die dan toch opgekocht worden. Volgende stap voor de ECB is aandelen opkopen zoals in Zwitserland en Japan. Kan je dan nog van een vrije markt spreken ?
Faber spreekt over de Robinhoods die gerold worden door gehaaide beursmakelaars. Je dacht toch niet dat onervaren kids op de beurs megawinsten gaan boeken. Hier en daar ’s eentje. En de rest verliest massa’s geld.
Economische groei krijgen we pas als het speelveld geruimd is. Na de reset dus. Ik zal het nog ’s herhalen. NA DE RESET. Alt-control-delete. Het zit er aan te komen.
Gezond verstand zegt me dat deze situatie niet houdbaar is. We kunnen nog een tijdje doen alsof maar we stevenen recht op de afgrond af. Ongebreideld geld bijdrukken om zogenaamd de inflatie rond de 2% te krijgen lukt al jaren niet. Het enige wat ze kunnen doen is de rente zo laag mogelijk houden met begrotingen die volledig ontsporen en een hypotheek leggen op de generaties na ons. Puik idee.
Goud en zilver vormen hier voor een deel bescherming tegen. Als verzekering tijdens een overgangsperiode, om de reset te verzachten. 15-20% van de portefeuille lijkt me niet onverstandig. Op de bank moet je toch niet meer rekenen.