Heeft de Fed de financiële markten al dan niet verrast?

Welnu, met betrekking tot het aantal potentiële renteverhogingen dit jaar is dat volgens Frank Vranken, hoofdstrateeg bij Edmond de Rothschild, alleszins het geval. Op de vraag of de Fed de tarieven op elke geplande FOMC (de meeting van het comité dat beslist over de rentestijgingen) in 2022 zou kunnen verhogen, zei voorzitter Jerome Powell geen nee. In plaats daarvan benadrukte hij keer op keer hoe sterk de Amerikaanse arbeidsmarkt is en hoeveel sterker de Amerikaanse economie is in vergelijking met 2015, de periode van de vorige cyclus van renteverhogingen.

Powell gaf simpelweg aan dat de Fed in een sneller tempo zou handelen, zonder daar echt concreet op in te gaan. De Fed beëindigt het aankoopprogramma van obligaties echter niet voortijdig en gaf daarnaast ook geen specifieke aanwijzingen over het QT-programma. Wel zei hij dat de balansafbouw zou beginnen met het niet herbeleggen van vervallen obligaties en niet met het verkopen van nog lopende. Deze boodschap had eigenlijk positief opgevat moeten worden.

Maar de markten concentreerden zich in plaats daarvan op de boodschap van een sneller tempo van renteverhogingen en verkochten prompt   Amerikaanse staatobligaties. De uitverkoop van de 2-jarige obligatie was zelfs opmerkelijk te noemen. CNCB noemde het een 2-sigma-evenement, een zeer uitzonderlijke zet die volgens Frank Vranken statistisch gezien maar zelden voorkomt. Het rendement op de 2-jarige looptijd schoot inderdaad omhoog van 1,02% naar 1,18%. Het rendement op 10-jaars obligaties steeg tot 1,84%.

Dat was voldoende om de Amerikaanse aandelenmarkten, die in de aanloop naar de FOMC-bijeenkomst duidelijk in de plus-kolom stonden, de wind uit de zeilen te nemen. Ze eindigden lager of onveranderd, wat een duidelijke teleurstelling was. Het was anderzijds onmogelijk om een ​​positieve boodschap toe te voegen aan het verkrappingsverhaal van de Fed.

Na de Fed-vergadering voegde Bill Dudley, voormalig Fed-president van New York, eraan toe dat de Fed inderdaad de renteverhogingen wilde versnellen, maar ook een netto stijging van de reële obligatierendementen op het oog heeft. Dat is precies wat er de laatste tijd gebeurt. En dit houdt natuurlijk in dat staatsobligaties het jaar met stevige verliezen zijn begonnen. De Amerikaanse staatsobligatie met looptijd van 10 jaar is tot nu toe met 3% gedaald, terwijl de (Duitse) Bund op 10 jaar in vergelijking maar ongeveer 1% verliest. Een ander gevolg van de Fed-vergadering was een sterker wordende dollar, waarbij de dollar richting 1,12 ging tegenover 1,13 op de EUR/USD kruiskoers.