Beleggers in goud mogen het grotere plaatje niet missen: de reële rente blijft zeer negatief

Vorige week steeg het rendement op 30-jaars Amerikaanse staatsobligaties voor het eerst sinds april 2019 boven de 3%, terwijl het bloedbad op de obligatiemarkt aanhield. Stijgende rentevoeten zetten ook het goud onder druk. Het gele metaal flirtte met $ 2.000 per ounce, maar is sindsdien gedaald tot onder de weerstand van $ 1.950. Nogmaals, beleggers zijn gefixeerd op stijgende rentetarieven, maar missen het grotere plaatje: de reële rente blijft zeer negatief.

De reële rente is gelijk aan de nominale rente (de door de media geciteerde cijfers) minus de inflatie. De CPI staat in de VS rond de 8,5% Het reële rendement op de 30-jaars schatkist ligt dus in de buurt van -5,5%. Met andere woorden, de 30-jaarsrente moet nog eens 5,5% stijgen om het break-evenpunt met inflatie te bereiken.

Dit is niet negatief voor goud, wel integendeel. De laatste keer dat de obligatierendementen op 30 jaar zo hoog waren, was op het hoogtepunt van de verkrappingscyclus van de Federal Reserve, na een decennium van gemakkelijk geld verdienen in de nasleep van de Grote Recessie. De Fed funds rate stond toen op 2,5% en de Fed probeerde nog steeds haar balans te verkleinen. Ondertussen bedroeg de CPI 1,8%. Dat betekent dat het reële rendement op de 30-jaars Treasury 1,2% was.

En op dat moment was de CPI aan het dalen. De CPI lag in 2018 boven de 2%.

Hoe ziet het beeld er vandaag uit? Er is hebben wederom een ​​30-jaarsrente van 3%, maar dan met een CPI op jaarbasis van 8,5% en de trend is nog steeds stijgend. En de Fed begint nog maar net aan haar verkrappingscyclus. De Fed-fondsrente ligt op een schamele 0,25%. De centrale bank is nog niet begonnen met het verkleinen van zijn balans. Sterker nog, de omvang van de balans neemt nog toe.

Om vandaag een reële rente van 1,2% op de 30-jarige Amerikaanse staatsobligaties te hebben, zou het rendement moeten stijgen tot 9,7%. Niemand denkt in de verste verte ook maar dat een dergelijke opbrengst zelfs maar mogelijk is. Sterker nog, de markten lijken te denken dat we in de buurt van de piek zijn. Nadat de CPI-cijfers van maart naar buiten kwamen, begonnen de experts te praten over \’piekinflatie\’. In het verleden was 3% immers de top.

Gezien de huidige inflatoire omgeving is het hoogst onwaarschijnlijk dat de Federal Reserve de rente zo laag kan houden als in het afgelopen decennium. Het bloedbad op de obligatiemarkt zal dus waarschijnlijk doorgaan terwijl de rendementen blijven stijgen. Het enige dat dit kan stoppen, is een U-bocht van de Fed naar renteverlagingen en een terugkeer naar kwantitatieve versoepeling.

Dat zal waarschijnlijk eerder vroeger dan later gebeuren, omdat de Amerikaanse economie gezien een te hoge hefboomwerking geen hoge rentetarieven aankan. Maar een trendommekeer in het monetaire beleid van de Fed zal meer benzine op het inflatoire vuur betekenen. De centrale bank is echt verdoemd als ze dat doet en verdoemd als ze dat niet doet. De rente zal dus negatief blijven en dat betekent dat er geen opportuniteitskosten zijn bij het aanhouden van goud wanneer de reële rente zeer negatief is. Tegen die achtergrond blijven de stijgingskansen voor het goud meer dan gaaf.