Chinese yuan zakt door de vloer en dat is een zeer negatief signaal

De Chinese yuan is de afgelopen week met meer dan 3% gedaald. Waarom zouden de financiële markten zich druk maken over wat er gebeurt met op de valutamarkten, laat staan over ​​de prijs van een relatief kleine valuta (in termen van wereldwijde reserve) zoals de yuan (of renminbi)? Maar is wel degelijk een reden voor.

De laatste keer dat de yuan zo fors onderuit ging, crashten vervolgens de markten. De Chinese munt beleefde onlangs de grootste daling sinds 2015. Wisselkoersen zijn goede indicatoren van waar kapitaal naartoe stroomt en waar het vandaan komt. Uiteindelijk worden activaprijzen bepaald door veranderingen in kapitaalstromen. Wat betreft de drijfveren van kapitaalstromen: een goede vuistregel is dat kapitaal stroomt naar waar dat kapitaal het best wordt behandeld. En op dit moment is dat dus niet China.

De laatste keer dat de yuan zo fors verzwakte, was in augustus 2015, toen China zich midden in een economische vertraging bevond. Wat waren toen de gevolgen van die verzwakking? Inderdaad, de koersen van zowat alles en nog wat gingen prompt onderuit. Bovendien vertraagde de Chinese economie.

Vermeldenswaard is dat de vertraging van China in 2015 een factor was die centrale banken in de ontwikkelde wereld ervan weerhield de rentetarieven te verhogen. Maar wat is er nu aan de hand?

Het meest duidelijk verschil is dat er nu Covid is. Het is nu snel vergeten, maar rond deze tijd twee jaar geleden, toen het VK in de diepte van de lockdown zat, keken we allemaal naar China om te proberen erachter te komen hoe heropening eruit zou zien, aangezien de lockdowns daar afliepen. Nu lijkt China terug te zijn gegaan naar af met extreem strenge lockdowns.

Ten tweede gebeurt dit in een tijd waarin de Chinese economie al geruime tijd op wankele grond staat. Dit wordt waarschijnlijk het best geïllustreerd door de vertraging op de vastgoedmarkt die een paar maanden geleden de oorzaak was van al het gepraat over \”China\’s Lehman-moment\”.

Ten derde staat China als gevolg van dit alles nu aan de verkeerde kant van de renteverhogingscyclus van de centrale bank. De economische vertraging van China betekent dat het land de basisrente niet zal verhogen, maar de VS is zal dat wel doen. Hogere tarieven in dollar zullen meer geld aantrekken dan lagere tarieven, met alle gevolgen van dien.