De Europese gasopslagniveaus van 84,5% overtreffen al de verplichte 80% doelstellingen voor oktober – dankzij de recordprijzen voor gas in de zomer die de vraag deden afnemen en LNG wegleidde van Azië naar Europa. Dit heeft de Europese beleidsmakers wellicht aangemoedigd om hun trilemma-prioriteit voor energie te verschuiven van voorzieningszekerheid naar betaalbaarheid, aangezien ze nu proberen \’overwinsten\’ terug te vorderen om de inflatie van de energieprijzen te verminderen.
De huidige consumentenprijzen van vandaag zullen waarschijnlijk tot februari 2023 hoog blijven, wat betekent dat de eindgebruiker het gelag zal blijven betalen.
In een scenario van nul Russische gasimport, laat een analyse zien dat zelfs een maximale benutting van Europa\’s bestaande LNG-hervergassing en de geplande FSRU-capaciteiten de totale gasvoorziening van Europa in 2023 ~ 25% onder het niveau van 2019 zou laten, wat suggereert dat een afname met meer dan 10-15% van de gasvraag vanaf de huidige niveaus dit jaar nog vereist.
Erger nog: de LNG-import in Europa kan tegen 2025 in het beste geval met 100 miljard dollar groeien, waardoor die groei de groei van de wereldwijde LNG-voorziening met 85 miljard dollar in dezelfde periode overtreft. Europa zal die hogere gasprijzen voor langere tijd zal moeten betalen om zowel (1) de binnenlandse vraag laag te houden als (2) LNG-ladingen uit Azië af te leiden.
Ondertussen – en ondanks een taskforce die is opgericht om de lagere gasprijzen tussen de EU en Noorwegen te bespreken – blijft het Noorse ministerie van Energie ook sceptisch over een maximumprijs voor gas. En we herhalen onze mening dat de goed functionerende LNG-arbitrage tussen Azië en Europa betekent dat Europa moeite zal hebben om LNG-stromen aan te trekken om de opslagcapaciteit in Europa aan te vullen.