De recente gebeurtenissen suggereren toenemend economisch gevaar

Een veelgehoord refrein van mensen die kritisch staan ​​tegenover alternatieve economen, is dat deze al zo lang een crisis voorspellen dat ze uiteindelijk ooit wel gelijk zullen krijgen.

Dit zijn over het algemeen mensen die de huidige kenmerken van de economische achteruitgang niet begrijpen – het is als een lawine die zich in de loop van de tijd opbouwt, dan breekt en snel escaleert terwijl ze de berg afstroomt.

Wat ze ook niet begrijpen, is dat ze NU midden in een economische ineenstorting zitten en ze willen het gewoon niet geloven omdat ze ziende blind zijn.

Economische achteruitgang is een proces dat vele jaren duurt, en hoewel je een gebeurtenis als de marktcrash van 1929 of de crash van 2008 kunt krijgen, zijn deze momenten van paniek niets meer dan het wrak dat is achtergelaten door de grote golf van tuimelend ijs die iedereen hadden ver van tevoren moeten zien aankomen. Wat dus niet is gebeurd.

In 2022 is het veel gemakkelijker om mensen te waarschuwen dan vroeger, omdat we al ver voorbij het kritieke punt van het proces van verval zijn. Vandaag zijn er echter nog steeds mensen die beweren dat de pessimistisch gestemde analisten \’doemdenkers\’ zijn.

De kracht van opzettelijke onwetendheid is werkelijk verbazingwekkend. Het is voldoende om iemand blind te maken voor stagflatoire crisissen, verstoringen van de toeleveringsketen, snel oplopende prijzen, een bloedbad op de aandelenmarkt, instabiliteit op de obligatiemarkt, record consumentenschulden en internationale conflicten. Hier geldt eigenlijk maar één conclusie: eigen schuld, dikke bult.