Geen gezeik, iedereen rijk is de slogan die in 1979
werd gelanceerd door Koot en Bie tijdens één van hun satirische
televisieprogramma’s. Het was de verkiezingsslogan van de door Jacobse en Van
Es opgerichte politieke partij, De Tegenpartij. Die Jacobse en Van Es waren natuurlijk
Van Kooten en De Bie zelf.
De optimistische belofte dat alle problemen in de
samenleving als vanzelf worden opgelost, zolang de ondernemende burger maar
niets in de weg wordt gelegd door een overheid van zorgzame,
sociaal-democratische signatuur, was natuurlijk een pure karikatuur. Zo kunnen
we nog wel een aantal slogans bedenken: “Weg met alle belastingen”, “Iedereen
5.000 euro netto per maand” enzovoort. Allemaal beloftes die de kiezer als
muziek in de oren klinken, maar die in de praktijk simpelweg niet realiseerbaar
zijn.
Anno 2022 zijn er nog altijd partijen die dit soort
beloftes de wereld insturen, met daarbij de PVDA/PTB die nog steeds doet alsof
het hemels manna uit de lucht kan worden geplukt. Dit ondanks het feit dat de
aanhangers van communistische deze partij waarschijnlijk niet in een hemelse
oppermacht geloven. De plaats daarvan is ingenomen door een andere superman, in
dit geval de staat. Van vadertje staat wordt alle heil verwacht, die moet uit
zijn grote hoorn des overvloeds zijn milde giften over de bevolking blijven
strooien.
Van veel economisch besef kunnen de politici van de
PVDA/PTB echter niet beschuldigd worden. Zij denken namelijk dat de Belgische
staat uit een onuitputtelijk geldbron beschikken en briefjes van 20, 50 en 100
euro tot in het oneindige kunnen blijven uitdelen. Vreemd genoeg zit er in deze
overtuiging een bron van waarheid, want tot voor kort kostte geld niets. De
centrale banken hadden wereldwijd de rente op nul gezet in een verwoede poging
om de wereldeconomie in het zadel te houden. Geld lenen kostte toen nul komma
nul rente, met die verstandhouding dat het ontleende geld wel degelijk ooit
moest terugbetaald worden. Iets wat niet helemaal is doorgedrongen in het
hoofdkwartier van de PVDA/PTB.
De sireneroep van de partij klinkt in de huidige
omstandigheden de man in de straat die zijn rekeningen niet meer kan betalen
als muziek in de oren. Zeker gewone mensen beseffen niet de beloftes gedaan
door dergelijke partijen op los zand zijn gebouwd. Koot en Bie konden iedereen
rijkdom beloven omdat het allemaal voor de show was. En dus kunnen we het
optreden van partijen als de PVDA/PTB maar beter ook als show beschouwen. De
realiteit is dat we door een moeilijke periode moeten en die zal onvermijdelijk
de hele bevolking pijn doen. Maar dat durft dus niemand aan het grote publiek
vertellen. En dus blijven we rondploeteren in het land van de eeuwige beloften.