Veel vrachtschepen schakelen,
ondanks de nieuw aangekondigde operaties van het Amerikaanse leger om de
scheepvaart in de Rode Zee te beschermen tegen aanvallen van Houthi-rebellen,
over op de 40% langere route rond Kaap de Goede Hoop in Zuid-Afrika. Afgezien
van de hogere kosten voor de mondiale scheepvaart en het risico dat Amerika in
een regelrechte oorlog in het Midden-Oosten terechtkomt, zijn er nog enkele andere
ondergewaardeerde risico’s. Risico’s waar voorlopig waarschijnlijk te weinig rekening
mee houdt. Zo is er bijvoorbeeld de factor Egypte.
Een groot deel van de
Egyptische inkomsten komt uit het Suezkanaal. Op dat vlak werd in 2022 een
record gebroken van 9,4 miljard dollar, wat bijna 30 procent van hun jaaromzet
is. Als de Suez gesloten is, verdienen ze geen geld.
De Egyptische regering
wordt ook vanuit meerdere invalshoeken onder druk gezet. Ze hebben een
vluchtelingencrisis aan hun grens met Soedan, maar bijzonder actueel op dit
moment zijn momenteel hun problemen aan de landgrens met Gaza.
De grensovergang bij
Rafah is de enige verbinding met Gaza die niet door Israël wordt gecontroleerd.
Dat Iran een kwart van de Egyptische economie in een ijzeren wurggreep houdt,
tenzij de VS ingrijpt, betekent dat Iran invloed heeft op wat Gaza binnenkomt.
Als je je
verbeeldingskracht gebruikt, kan dit alles omvatten, van chemische wapens in
Syrië tot een vuile bom of zelfs een kernwapen uit Iran. Dat lijkt fantasie,
maar ligt niet buiten het bereik van het mogelijke. Dit is een
nachtmerriescenario voor de VS, omdat een dergelijke gebeurtenis een
tastbaarder militair engagement in de regio zou kunnen afdwingen dan tot dusver
noodzakelijk was.