De Amerikaanse kaartenhuiseconomie staat op instorten

Amerikaanse consumenten hebben het steeds moeilijker onder het juk van de stijgende prijzen. Om de eindjes aan elkaar te knopen, wenden ze zich tot creditcards en putten ze hun spaargeld uit. De consumentenschuld is gestegen tot recordniveaus, terwijl de spaarquote is gedaald tot het laagste niveau sinds 2008.

Deze cijfers bewijzen dat alles wat Joe Biden vorige week zei over een sterke economie en dat Amerikaanse consumenten in goede vorm verkeerden, verkeerd was. Consumenten zitten in een wanhopige situatie. De besparingen die ze tijdens de pandemie hebben weten te verzamelen toen de regering hun zakken vol stimuleringsgeld propte, is verdwenen. Nu gebruiken ze hun creditcards maximaal. En wat kopen ze? Ze kopen alleen de eerste levensbehoeften: voedsel, energie, onderdak. Er is geen geld meer voor discretionaire uitgaven. Deze kaartenhuiseconomie staat op instorten.

Het handelstekort laat verder zien hoe uitgehold de Amerikaanse economie is geworden. Hoewel het handelstekort van $ 87 miljard lager was dan verwacht, was het nog steeds een extreem hoog aantal en op jaarbasis vestigde het opnieuw een record. Dit geeft aan hoe volkomen onevenwichtig de Amerikaanse economie is geworden. Decennia van kunstmatig lage rentetarieven hebben speculatie en consumptie gestimuleerd en besparingen ontmoedigd – de sleutel tot kapitaalaccumulatie. Als gevolg hiervan is er onvoldoende geïnvesteerd in installaties en apparatuur.

Al deze gegevens wijzen op één ding: inflatie zet een enorme rem op de economie. En er is geen teken dat de inflatie op het punt staat af te nemen.

Overheidsfunctionarissen en centrale bankiers kunnen zoveel als ze willen praten over een sterke, de gegevens zeggen iets anders. Die wijzen op een duidelijk geval van stagflatie.

Zelfs de mainstream begint zich zorgen te maken. De AP publiceerde onlangs een artikel met de kop \”Zorgen over stagflatie, een flashback naar de jaren \’70.\” En de Wereldbank gaf eveneens een waarschuwing.

De wereldeconomie is opnieuw in gevaar. Deze keer wordt het geconfronteerd met een hoge inflatie en tegelijkertijd een trage groei. … Het is een fenomeen – stagflatie – dat de wereld sinds de jaren zeventig niet meer heeft gezien. Een vijand die niet alleen de Amerikanen maar ook wij liever zien gaan dan komen.