Kunnen de energiefutures ons vertellen waar onze brandstofrekeningen naartoe gaan?

Het is verleidelijk om te denken dat de energietoekomst ons vertelt waar onze energierekening naartoe gaat. Maar in werkelijkheid zijn markten gewoon te complex.

Volatiliteit als die we de afgelopen weken hebben meegemaakt, betekent dat beleggers meer aandacht besteden aan de grondstoffenmarkten dan in de afgelopen tien jaar.

De grondstoffenmarkten zijn dit jaar op hol geslagen, vooral op het gebied van energie. Tekorten aan het aanbod en enorme prijsschommelingen hebben zelfs handelaren op het verkeerde been gezet, die precies zouden moeten weten wat ze kunnen verwachten. Neem de Europese elektriciteitsfutures. Vorige week maandag bereikten de Duitse futures voor stroomlevering in 2023 – het Europese benchmarkcontract – een record van € 1.050 per MWh. Terwijl de prijzen stegen, kwam het Oostenrijkse Wien Energie – het energiebedrijf voor Wenen – in de problemen: het zou een reddingsoperatie van € 6 miljard zoeken om aan de margevereisten op zijn handelsposities te voldoen. Woensdag waren de energiefutures ingestort tot € 635 en was de crisis van Wien Energie voorbij.

Het heeft geen financiering meer nodig, zei het bedrijf, hoewel het toegaf dat de situatie binnen enkele dagen of weken zou kunnen veranderen. Als u niet weet hoe een bedrijf met een dergelijk belang in zo\’n financieel onstabiele positie kan belanden, bent u niet de enige: de Oostenrijkse autoriteiten onderzoeken dan ook precies welke transacties het bedrijf deed . Sommige Oostenrijkse media hebben gemeld dat het lange aardgasfutures en korte elektriciteitsfutures waren, waarbij ze er feitelijk op wedden dat de kloof tussen de kosten van opwekking en de prijs die wordt ontvangen voor het verkopen van stroom – bekend als de \”vonkspreiding\” – zou verkleinen. Maar dit is niet bevestigd en het bedrijf heeft ontkend dat het zich bezighield met speculatieve transacties.

Volatiliteit als deze betekent dat beleggers meer aandacht besteden aan de grondstoffenmarkten dan in de afgelopen tien jaar. De vraag die de meeste mensen willen beantwoorden, is echter vrij eenvoudig: wat de vorm van futurescurves – dwz wat de prijsgrafieken voor levering in de volgende maanden – ons vertelt hoe de handelaren verwachten dat de prijzen zullen veranderen. Als een curve zich in backwardation bevindt, vertelt ons dat dan dat de olie- of gasprijzen volgend jaar waarschijnlijk lager zullen zijn?

Helaas waarschijnlijk niet. Zeker, een situatie waarin de prijzen voor spot (directe) levering veel hoger zijn, geeft aan dat de markt krap is. In sommige grondstoffen is bijna al het aanbod in de vorm van lange termijn contracten en slechts een zeer klein percentage handelt op de spotmarkt. Spotprijzen kunnen ver omhoog worden geduwd als er zelfs maar een bescheiden hoeveelheid extra vraag is door kopers die het echt nodig hebben.

Dit soort analyse lijkt echter niet of niet meer te werken. In theorie zijn futures-prijzen een voorspelling van wat de spotprijzen op een bepaalde datum zullen zijn, maar in de praktijk suggereert onderzoek dat dit niet waar is (behalve bij extreme hoogte- en dieptepunten). Zelfs op de korte termijn zijn grondstoffenmarkten enorm complex en volatiel, zoals de achtbaanrit van Wien Energie laat zien. En op de middellange termijn kunnen producenten hun productie opvoeren en verlagen als reactie op hoge of lage prijzen, wat van invloed is op het toekomstige aanbod. Er zijn te veel bewegende delen voor de prijzen van vandaag om de toekomst te voorspellen.