Tot dusver in deze bankencrisis waren de banken die in
de problemen raakten groot, maar niet gigantisch groot. De grootste was Silicon
Valley Bank, de 15e grootste bank in de VS op het moment van de ineenstorting
met ongeveer $ 209 miljard aan activa.
Eerder deze week kocht UBS Credit Suisse voor $3,3
miljard. Credit Suisse is geen regionale bank. Het is een grote bank met $ 1,4
TRILJOEN aan activa. De bank was inderdaad letterlijk groter dan het land
waarin ze was gevestigd (het BBP van Zwitserland is ongeveer $ 800 miljard).
Voor een bank van deze omvang is het failliet gaan een
belangrijke ontwikkeling. Nog belangrijker zijn echter de details van de
UBS/Credit Suisse-deal… namelijk dat zowel Credit Suisse-obligatiehouders als
aandelenhouders (meestal) worden weggevaagd.
Voor ongeveer $ 16 miljard aan Credit Suisse Tier1A-obligaties
wordt afgeschreven naar NUL, terwijl Credit Suisse-aandeelhouders slechts één
aandeel UBS-aandelen ontvangen voor elke 22,48 aandelen Credit Suisse-aandelen
die ze bezaten.
Waarom is dit een groot probleem?
Omdat niemand bij zijn volle verstand na deze deal nog
obligaties of aandelen van een bank in moeilijkheden zou willen hebben.
Zie het zo… daarvoor hadden banken al twee grote
problemen:
1) Ze betalen slechts 0,23% of zo op deposito’s
wanneer deposanten 3%-4% kunnen verdienen in een geldmarktfonds of kortlopende
Amerikaanse staatsobligaties. Dus het geld ontvluchtte de banken voor die hoger
renderende investeringen in veilig papier.
2) De depositohouders waren doodsbang voor
bankfaillissementen. En dus ging er nog MEER geld op de vlucht.
Nu staan banken voor een nieuw probleem: proberen
investeerders aan te trekken wanneer de kans zeer reëel is dat zowel
obligatiehouders als aandeelhouders worden weggevaagd als die bank failliet
gaat. Benieuwd hoe dat zal lukken. Want Credit Suisse zal ongetwijfeld niet de
laatste bank zijn die in de problemen raakt.