Sinds het einde van de
strijd tegen het nepschuldplafond op 2 juni heeft de Amerikaanse schatkist nog
eens $ 700 miljard geleend, waardoor de staatsschuld inmiddels meer dan $ 32
biljoen bedraagt. Rekening houdend met de hogere rentetarieven op deze nieuwe
schuld, wordt het duidelijk dat de Amerikaanse regering een groot probleem
heeft. Eentje dat moeilijk onderschat kan worden.
De toename van het
lenen van meer geld in de nasleep van de overeenkomst over het schuldenplafond
was verwacht, het kwam dus niet als een verrassing.
De Amerikaanse Schatkist
is namelijk bezig met een inhaalslag na bijna zes maanden tegen de leenlimiet
te hebben aan geschuurd. Maar zelfs nadat de Schatkist de lopende rekening van
de federale overheid heeft aangevuld (de Treasury General Account of TGA zoals
ze door de New York Federal Reserve Bank wordt genoemd), zal het lenen van geld
niet plotseling stoppen.
De overeenkomst over
het schuldenplafond zou de uitgaven hebben verlaagd, maar we weten inmiddels dat
de werkelijke uitgaven niet zullen dalen maar zullen blijven stijgen. Gezien
het feit dat de regering Biden er gemiddeld $ 500 miljard per maand doorjaagt
en maand na maand enorme tekorten opstapelt, zal het duidelijk zijn dat de ten
onrechte genoemde “Fiscal Responsibility Act” niets heeft gedaan om het
onderliggende probleem aan te pakken.
Het probleem is niet
puur een functie van meer schulden. Het grotere probleem is dat aan deze nieuwe
schuld een veel hoger prijskaartje hangt. De rente op de staatsschuld stijgt in
een alarmerend tempo.
De achterstallige rente
over 12 maanden (TTM) op de schuld bedroeg in mei iets minder dan $ 600
miljard. Dit was meer dan $ 350 miljard aan het begin van 2022, minder dan 18
maanden geleden. De regering heeft jaarlijks 250 miljard dollar extra uit tegeven
aan alleen maar het betalen van schulden.
Dit is nog maar het
begin van de stijgende lijn, de opwaartse trend is allesbehalve gestopt. Op
basis van de huidige rentebetalingen betaalt de Amerikaanse Schatkist minder
dan 2% rente op de totale schuld. Maar veel van de schulden die momenteel in de
boeken staan, werden tegen zeer lage tarieven gefinancierd voordat de Federal
Reserve aan haar wandelcyclus begon.
Elke maand vervalt een
deel van dat papier met een superlaag rendement en moet het worden vervangen
door bankbiljetten en obligaties waarvoor een veel hogere rente moet worden
betaald.