Shell maakt een bocht van 90° en geeft toe dat de klimaatdoelstellingen simpelweg onhoudbaar waren

Zes maanden nadat hij CEO van Shell Plc werd, beëindigde Wael Sawan in alle stilte het grootste bedrijfsplan ter wereld om CO2-compensatie te ontwikkelen, het ambitieuze milieuproject van de oliereus dat bedoeld was om de opwarmende effecten van CO2-uitstoot tegen te gaan. Shell zet met andere woorden een grote neus naar het milieu.

Tijdens een beleggersevenement enkele weken geleden stelde Sawan een bijgewerkte strategie uit voor de Europese oliegigant, strategie onder meer bestaat uit het terugdringen van de kosten en het verdubbelen van de winst uit klassieke energiebronnen als bronnen als olie en gas.

Maar minstens even belangrijk was wat hij achterwege liet: elke vermelding van de eerdere toezegging van het bedrijf om tot 100 miljoen dollar per jaar te besteden aan het opbouwen van een pijplijn van koolstofkredieten, onderdeel van de belofte van het bedrijf om zijn uitstoot tegen 2050 tot nul terug te brengen.

Deze doelstellingen voor het compensatieprogramma zijn ingetrokken, zo bevestigde het bedrijf, samen met het plan om tegen het einde van het decennium jaarlijks maar liefst 120 miljoen CO2-credits te verzamelen uit projecten die koolstof vastleggen met bomen, grassen of andere natuurlijke hulpbronnen, waarvan er vele Shell zou zichzelf ontwikkelen.

Dat zou goed zijn geweest voor ongeveer 10% van de koolstofuitstoot van het bedrijf. Shell heeft geen nieuwe doelstellingen openbaar gemaakt voor het ontwikkelen van compensaties, noch gespecificeerd hoe het nu van plan is zijn toekomstige klimaatverplichtingen na te komen.

De terugval weerspiegelt zowel de hernieuwde inzet van Sawan voor de olie- en gassector die het grootste deel van de winst van Shell genereert, als de erkenning dat de eerdere doelstellingen eenvoudigweg onhaalbaar waren. Het bedrijf besteedde 95 miljoen dollar, minder dan de helft van zijn oorspronkelijke budget, aan het bouwen of investeren in een portefeuille van koolstofprojecten van West-Afrika tot het Braziliaanse Amazonegebied en Australische landbouwgronden. Deze projecten hebben weinig of geen compensatie opgeleverd, en Shell heeft alle moeite van de wereld gehad om projecten te vinden die aan haar kwaliteitsnormen voldoen.

Het is een nieuwe vernietigende aanklacht tegen de compensaties, die voor de meeste grote bedrijven een belangrijke, zij het controversiële ‘klimaatoplossing’ zijn geworden: Bloomberg New Energy Finance schat dat de koolstofmarkt, die vandaag de dag in totaal zo’n 2 miljard dollar bedraagt, tegen 2020 zou kunnen groeien tot wel 950 miljard dollar in 2037.

Tot nu toe concentreerde een groot deel van de kritiek zich op de kwaliteit van de voorgestelde projecten. Uit veel onderzoeken, waaronder een aantal door Bloomberg Green, is gebleken dat veel compensaties niet de milieuvoordelen opleveren die ze beloven. Shell probeerde dat probleem op te lossen, met strenge eisen, diepe zakken en meer dan een eeuw aan technische expertise, en kwam er al snel achter dat focus op kwaliteit het aanbod beperkte. Het bedrijf maakt nu dus een bocht van 90° en geeft nu toe dat de zelf opgelegde klimaatdoelstellingen simpelweg onhoudbaar waren.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *