De maand december is traditioneel
de maand dat de eindejaarslijsten op de beleggers worden losgelaten. De Franse zakenbank
Carmignac heeft haar voorspellingen alvast gereed. De focus zal in 2024 op de
economie komen te liggen, dat stelt Raphaël Gallardo als hoodeconoom van Carmignac.
Het kan ons inziens geen kwaad om eens van nabij te kijken naar wat Gallardo voorspelt.
In de eerste helft van
2024 zal de wereldeconomie de reële-renteschok naar verwachting van Gallardo
het hoofd kunnen blijven bieden, maar in de tweede helft van het jaar zullen de
buffers opraken en zal de recessie eindelijk toeslaan.
Doordat de
schuldverhoging na de coronacrisis op een halterstrategie is gaan lijken als
gevolg van de oplopende staatsschulden en ondoorzichtige constructies met
particulier kapitaal, zijn de financiële markten zich des te minder bewust van
het onderliggende cyclische risico.
Immigratie en de
veerkrachtige activaprijzen (woningen, aandelen) waren tot nu toe de
belangrijkste pijlers van de zachte landing. Maar populistische politici zullen
daar handig op inspelen en een inflatieverhogend beleid gaan voeren zodra ze de
kans krijgen.
In China zouden de
gespreide fasen van fiscale stimulering en liquiditeitsinjecties voldoende
moeten zijn om de groei in het eerste halfjaar te stabiliseren, al kan dit
stapsgewijze beleid het risico van schulddeflatie niet wegnemen. Er is een
holistische oplossing nodig voor de hoge schuldenlast, maar die wordt om
politieke redenen tegengewerkt.
In de huidige
dualistische situatie die is ontstaan door de historisch hoge beleidsrente en
de terugkeer van het prijsvormingsmechanisme, is het selecteren van
staatsobligaties met de juiste looptijden net zo belangrijk als het voorspellen
van de marktrichting.
Gemeten naar hun
risicogewogen rendement behouden de kredietmarkten hun koppositie, maar door de
macro-economische tegenwind in het tweede halfjaar zal de obligatieselectie een
nog grotere rol gaan spelen.
Men verwacht een
diversificatie van de rendementsbronnen van aandelen, waardoor een meer
gedetailleerde factorallocatie nodig is bij het samenstellen van een
portefeuille. Winstgroei is een sterke rendementsbron van aandelen, maar de
volatiliteit van die winsten zal ook een belangrijke rol spelen.
Die diversificatie zal
bij uitstek zichtbaar worden in de opkomende markten, dankzij de lagere
Amerikaanse dollar en de stabilisatie van de Chinese economie.